جنایات محمدرضا پهلوی در ۳۰ تیر ۱۳۳۱

دکتر مصدق در حال اهدای گل بر مزار شهدای ۳۰ تیر

۳۰ تیر ۱۳۳۱ خورشیدی، محمد رضا شاه! پهلوی (لعنت الله علیه) تسلیم خواست و اراده ملی گردید و علاوه بر تنفیذ حکم نخست وزیری دکتر محمد مصدق (رحمت الله علیه)، پست وزارت جنگ (دفاع) را نیز به وی سپرد.
ضحاک شاه (لعنت الله علیه) پس از ۵ روز مقاومت در برابر خواست سراسری مردم ایران و کشتار تظاهرات کنندگان وادار به قبول خواست مردم گردید. 

دکترمحمد مصدق (رحمت الله علیه) در اعتراض به مداخله شاه زنباره در امور اجرایی کشور، از نخست وزیری کناره گیری کرده بود و ضحاک شاه (لعنت الله علیه)، احمد قوام (قوام السلطنه) را مامور تشکیل کابینه کرده بود، مردم به پشتیبانی از مصدق (رحمت الله علیه) به خیابان‌ها ریختند و تا بازگرداندن وی به ریاست دولت از پای ننشستند. مصدق (رحمت الله علیه) تاکید داشت که نظام حکومتی ایران مشروطه پارلمانی است و ضحاک شاه پهلوی (لعنت الله علیه) بر اساس قانون اساسی حق دخالت در امور اجرایی را ندارد.
بر اساس قانون اساسی مشروطه، نخست وزیر منتخب مجلس شورای ملی می‌باشد.
تا پیش از ظهر روز ۳۰ تیر ۱۳۳۱ خورشیدی، یگان‌های آرتش بسیاری از مردم را که در خیابان‌ها تجمع کرده بودند به گلوله بستند، اما بالاخره ضحاک شاه (لعنت الله علیه) در عصر آن روز حاضر به قبولی خواست مردم و دکتر مصدق (رحمت الله علیه) گردید و شرایط دکتر مصدق را پذیرفت.
اما استعمارگر پیر انگلستان به همراه نو استعمارگر آمریکا که از دکتر مصدق (رحمت الله علیه) ضربه سنگینی را دریافت نموده بود، دست از توطئه بر نداشت و با حمایت بخشی از ارتش و بازاریان و اراذل همانند شعبان جعفری (شعبان بی‌مخ) و ملکه عضدی و خیانت برخی از اطرافیان دکتر مصدق (رحمت الله علیه)، دست به کودتای ننگین ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ زد و نخستین جنبش ضد بیگانه ایران را با شکست مواجه کرد، این کودتا لکه ننگی برای بسیاری در تاریخ به ثبت رساند، از جمله شوروی سابق و عوامل خودفروخته آن یعنی حزب توده و دکتر بقایی، حسین مکی (لعنت الله علیه) و آیت االله کاشانی (لعنت الله علیه) که به جنبش مردمی پشت کردند و منافع خویش را بر منافع ملی ترجیح دادند.


آرامگاه شهدای ۳۰ تیر ۱۳۳۱ خورشیدی در گورستان ابن بابویه تهران می‌باشد، دکتر مصدق وصیت کرده بود پس از مرگ در این گورستان و در کنار این شهدا به خاک سپرده شود، که با مخالفت ضحاک شاه (لعنت الله علیه)، کالبد وی را در تبعیدگاهش در روستای احمدآباد به خاک سپردند.

یادشان گرامی باد